tydzień 43/2 - na cudzym, czyli mieszkanie w wynajętym lokum

Pracodawca wynajął, sprowadziłam swoje pakunki, rozgościłam się, dokupiłam składaną szafę, bo wbudowana w ściane niewiele mieści. Mam swoje kwiatki, ozdóbki, narzuty i czuję się jak u siebie do czasu standardowej kontroli wyposażenia. Raz w roku, zjawia się ekipa od inwentaryzacji, w tym roku uzbrojeni nie tylko w listę wyposażenia, które powinnam mieć, ale też gościa, który sfilmował pomieszczenie. Wiem, że muszą, więc współpracuję, choć pakując  się w butach na jasny dywan nie wzbudzają mojej sympatii. Dobrze, że przyszli, gdy byłam w mieszkaniu. Dwa tygodnie pózniej niespodzianka, kolejna kontrola, której nie chciałam wpuścić, bo nikt mnie nie uprzedził, plus wkurzyła mnie osóbka z recepcji, która bez słowa wyjaśnień próbowała wepchnąć się do środka. Weszli, tym razem 4 osoby, 6 zostało na korytarzu, bo przedsionek mały i zamin się obejrzałam juz wpakowały się nowe osoby na dywan. Szybko zareagowałam tym razem: zdejmij buty, albo załóż ochronki, które nawet podałam. Prowadząca ekipę, wykazała się refleksem i chyba zrozumiemiem, bo ochronki założyła i czekała na moja komendę by wejść dalej. Zdziwiła mnie, bo jej pierwszym ruchem było otworzenie szafy... szukała szlafroków, które mam na wyposażeniu, gdyby spytała bym pokazała, bo są one głęboko schowane. Potem poszła do łazienki: kontrola ręczników i szuszarki... zanim doszłam do niej (najpierw musiałam powstrzymać napór obcych jednostek) już przeglądała półki ze środkami higieniczymi... może chciała sprawdzić, czy podpaski nie są przeterminowane.

Wiem, że to nie jest moje mieszkanie, ale oczekuję poszanowania mojej prywatności.

Poza tym, słońce świeci, obżarłam się słodyczy, pojezdziłam na rowerze, i ciągle jestem zasmarkana.

tandem-zawalidroga